Στις περισσότερες συνεργασίες εντός μιας Συμβουλευτικής σχέσης διατυπώνεται η ερώτηση: «Ποια είναι η γνώμη σας; Τι θα με συμβουλεύατε να κάνω;»
Τις περισσότερες φορές η φυσική τάση των ανθρώπων είναι να ζητήσουν τη γνώμη ή την καθοδήγηση κάποιου που εμπιστεύονται.
Ωστόσο, αυτό μπορεί να συμβαίνει και όταν οι άνθρωποι βιώνουν βαθύτερα συναισθήματα χαμηλής αυτοαποτελεσματικότητας, αναποφασιστικότητας ή απόγνωσης.
Γιατί όμως εντός της Συμβουλευτικής διαδικασίας δεν ενδείκνυται και δεν ωφελεί η καθοδήγηση;
⟐ Διότι η λύση που παρέχεται είναι προσωρινή κι ό,τι μπορεί να προβληματίζει το άτομο βαθύτερα θα επανέλθει στην επόμενη δύσκολη απόφαση, στην επόμενη πρόκληση.
⟐ Διότι η λύση δεν θα έρθει από «έξω» αλλά από μέσα μας. Κανείς δεν μπορεί να μας δώσει την ιδανική λύση, διότι απλούστατα δεν έχει τα ίδια βιώματα, τις ίδιες εμπειρίες, τους ίδιους μηχανισμούς και τους ίδιους ψυχολογικούς πόρους.
⟐ Διότι ακολουθώντας τις συμβουλές ενός ειδικού ή κάποιου άλλου, σε περίπτωση αποτυχίας, το λάθος δεν είναι θα δικό μας οι συνέπειές του όμως θα είναι. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια στάση μας απομακρύνει από το να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας.
⟐ Διότι μέσα από την #coaching συνεργασία το άτομο εμπλέκεται ενεργά σε μια διαλεκτική διαδικασία ανάπτυξης και μάθησης η οποία ενισχύει την επίγνωση, την επίτευξη στόχων και διευκολύνει την αλλαγή. Το άτομο έτσι αποκτά αυτόνομη μάθηση μέσα από τη συνεργατική στοχοθεσία και μπορεί πλέον να αντιμετωπίζει την κάθε πρόκληση βασιζόμενο στα δικά του αποθέματα.